Zomer in Casa ti Isabelinha

De eerste week zit er op, wat is het bijzonder om hier te mogen wonen. 

Je ziet dat het land droog is maar de bomen blijven groen. Het is flink warm, meestal zo rond de 34 graden maar in huis blijft het te doen. 

De voortuin is het enige wat we bij proberen te werken, er staan oude druivenranken in, prachtig, wie weet weten we ze te behouden. 

Wel hadden we wat issues met de water bron en de dorpspomp die even niet meer werkte, maar daar kwam Nogueira uit Salir met 6000 liter water in een tank onze Cistern bijvullen...

Het past maar net...

En als de cistern weer gevuld is, kunnen we rustig achterover leunen...

Het is flink warm overdag, meestal zo rond de 35 graden maar in huis blijft het te doen. 

We kregen ons eerste bezoek, Martin en Marion, hoe leuk om op het dakterras 's avonds te eten. 

Van hen kregen we deze prachtige tapasschaal:

gekocht bij een lief mevrouwtje in de markthal in Loule:

Het bordenrek kreeg nieuwe kopjes

Het kastje in de keuken ging naar de slaapkamer

En zoals het plan was werd de gekochte antieke radio gevuld met een google home :-)

Aan de kust is het koeler en dus gingen we op dinsdag maar eens kayakken voor de kust, de atlantische oceaan is echt altijd koud. Met ons nog honderden toeristen maar het was erg leuk met Xplore Benegil Kayak & Sup, onze gidsen Alex en Daniëlle deden er alles aan om ons mooie plekjes te laten zien en veilig weer terug te loodsen

Afgelopen winter was wandelen heel leuk bij 15 gr., nu is het bij 34 gr eigenlijk niet goed te doen. Toch nog even bij  Fonte de Benamola gekeken, alles staat droog behalve de 7 steps :-), van de 4,5 km is de helft bosrijk, de andere helft in de volle zon. 

Op zaterdag wilden we naar het strand maar de Motorclub had daar z'n jaarlijkse conventie, werkelijk als een insectenplaag overal motoren....

We hebben er maar om gelachen en zijn rechtsomkeert gegaan, naar het shoppingcentre, waar we ons naambordje op konden halen bij Zazule Portugal

Met een beetje tegellijm en tien minuten wachten, zit het muurvast

Ook kregen we nog onverwacht bezoek, dochter Maria (van ti Isabelinha) en haar man, haar dochter en gezin kwamen langs. Haar slaapkamer is nu onze keuken. 

Ze vertelde dat ze als kind in de oven kroop om de korsten voor haar moeder eruit te halen....

Mooi gemaakt he 😍

Ook vertelden ze dat de zus van Ti Isabelinha schuin op de berg woonde , ze konden naar elkaar lopen (150 mtr). Ze waren ook beide getrouwd met broers van elkaar. Zo ging dat in die tijd. Erg leuk dat ze zo verweven zijn met deze grond, ik hou van huizen met historie. 

Het hek doet ons er ook dagelijks aan herinneren, de letters JV staan er in, wat staat voor José Viegas

Wat van de familie José Viegas was, kom je overigens te weten door deze  eigendomstekens:

Niks kadasterdienst 😀 gewoon, alles rechts van deze steen is van jou.

Zoek de steen... ja onderaan inderdaad, daarboven twee andere eigenaren van de linkerkant

Ook in het veld te vinden

Het beekje wat door ons land stroomt, staat helaas droog

Maar de perenboom heeft diepe wortels denk ik want kijk er hangen genoeg vruchten in:

Ti Isabelinha was  een echte haakster,  zag ik bij ons eerste bezoek. Ik heb mijn eerste portugese tegelblokjes al gehaakt. En haar (achter)kleinsochter haakt ook, vertelde Maria mij. Dat zou ze vast heel leuk gevonden hebben!

Nu alles op orde is, gaan we genieten van deze prachtige omgeving, met af en toe een blogpost!