En daar was licht... en bezoek...

Overal verschijnen lampen en niet de minste...

Bij oplevering van het huis stond deze mooie deur klaar om afgevoerd te worden. Jimmy heeft m 'gered' en nu is het de mooiste meterkastdeur die ik ooit gehad heb:

Boven de wastafels een mooie spiegel...

Onder de spoelbak een origineel wijnrek...

In de keuken een mooie oude tafel met stoelen. Het wordt mooier en mooier in Casa ti Isabelinha.

Het huis kreeg ook bezoek! De oude mevrouw Isabelinha heeft twee dochters, Maria en Antonia, die in dit huis zijn opgegroeid. Antónia woont nog in de buurt en daar zijn we super blij mee want we mogen alles vragen (via haar dochter Rita waar we zo'n goed contact mee hebben). Zelfs ons gras/klaverveld is nog gemaaid door haar man Sergio (bewonersverplichting in de maand mei... ivm. brandgevaar in de droge zomermaanden), dat is toch ongelooflijk vriendelijk!

Zus Maria is, nadat zij tot haar 20e hier heeft gewoond, naar Australie vertrokken. Zij was nu op bezoek in Portugal en kwam langs met haar zoon Glen. Hoe bijzonder om het huis van je jeugd terug te zien in deze mooie opgeknapte staat. Ik heb gehoord dat ze er blij mee waren en ik hoop hen zelf ook nog eens te verwelkomen!

Op het dak ziet het er inmiddels ook spik en span uit, met drie airco's en een zonneboiler. 

In de voortuin rijpt een geweldige druivenoogst als ik Jimmy moet geloven...

 

En we blijken een eigen brievenbus te hebben aan het begin van de weg, die met de blauwe plakker. 

7 bussen, 7 huizen, groter is het gehucht niet. En het is tien minuten lopen naar de brievenbus. Inderdaad, wat een luxe.